Zakopane: Luftkurort 1940

„Zakopane: Luftkurort 1940” to już trzecia powieść sensacyjno-kryminalna Jacka Rębacza, która rozgrywa się pod Tatrami. Książka jest połączeniem historii miłosnej, kryminalnej intrygi i realistycznej opowieści o wojennych losach Zakopanego. Jak zdradza sam autor, materiały historyczne do niej zbierał bardzo długo, chciał bowiem wiernie odtworzyć mapę zakopiańskich ulic i budynków z 1940 roku.

Pomysł napisania powieści narodził się po odwiedzeniu przez niego tajemniczego domu na Małym Żywczańskim, który przed laty należał do pułkownika Wojska Polskiego, odpowiedzialnego po wybuchu wojny za wywóz złota z Polski.

Zima 1940 roku. Okupanci starają się zniemczyć górali, likwidują wszelkie ślady polskości. Zakopane ma wkrótce wizytować sam Himmler, spotykają się tu wykonawcy paktu Ribbentrop – Mołotow. W takim momencie pojawia się również młody student – Andrzej Kruk, uciekinier z Generalnej Guberni, który zakochuje się nieszczęśliwe w urodziwej kelnerce Heni. Jego losy splatają się dziwnie z losami kuriera z Londynu, żydowskiego bankiera, sowieckich szpiegów i współpracowników Abwery. Niemiecki, radziecki i angielski wywiad próbuje rozwikłać tajemnicę zniknięcia polskiego złota.

„Luftkurort 1940” to już trzecia książka Jacka Rębacza poświęcona Zakopanemu (wcześniej napisał „Sezon na samobójców”, ”Pokój z widokiem na cmentarz”). Autor jest z wykształcenia prawnikiem. Choć mieszka na stałe w Lublinie, dużo czasu spędza w Zakopanem. Prowadzi tu własny pensjonat i pisze powieści.

Beata Zalot