Uroczystość NMP Królowej Polski i Święto Konstytucji 3 maja w Poroninie

Po wybuchu I wojny światowej, Watykan absolutnie nie był zainteresowany odrodzeniem niepodległej Polski w jej historycznych granicach. W obozie państw centralnych istniały dwa projekty odnoszące się do sprawy Polski. Watykan popierał koncepcję austriacką, mówiącą o połączeniu Galicji i ziem zaboru rosyjskiego w odrębne królestwo, pod berłem Habsburgów. Ponieważ wojna, (wbrew pobożnym życzeniom papieża), przyniosła klęskę Austro - Węgrom, wówczas Stolica Apostolska zaczęła popierać zamiary niemieckie, optujące za utworzeniem państwa polskiego, powiązanego bardzo ściśle z niemiecką monarchią, ale ograniczonego do obszarów byłego zaboru rosyjskiego, a więc zgodnie z niemieckimi planami tzw. Królestwa Polskiego. Watykan kierował do narodu polskiego będącego pod zaborami apele o dochowanie wierności i posłuszeństwa ''prawowitej władzy'', propagując przy tym zasadę trójlojalizmu, czyli bezwzględną uległość wobec zaborców.

Sytuacja militarno - polityczna w Europie wskazywała, iż niepodległość Polski to kwestia czasu. Aktem z 5 listopada 1916 zostało utworzone z części ziem byłego zaboru rosyjskiego kadłubowe Królestwo Polskie, ściśle związane z cesarstwem niemieckim. Utworzono Tymczasową Radę Stanu, przekształconą następnie w Radę Regencyjną, która w istocie swej była narzędziem w rękach niemieckich. Abp. Aleksander Kakowski znany z lojalności wobec rosyjskiego zaborcy, dla ''dobra'' Polski łaskawie przyjął urząd Regenta, w roli którego wykazał się jako gorący zwolennik Niemiec.

Nie można nie zauważyć uzależnienia Rady Regencyjnej od papieża Benedykta XV, skoro uznała ona za ''najpierwszy i najświętszy obowiązek'' zapewnić go o lojalności i uległości. Słowa pełne pokory i poddaństwa zawarte zostały w liście Rady Regencyjnej do papieża w dniu 29 października 1917. Papież docenił zasługi Kakowskiego dla polityki Watykanu. Orędziem z 15 października 1918 poinformował go, że na najbliższym konsystorzu otrzyma kardynalską purpurę, co miało być ''nowym węzłem, który jeszcze ściślej złączy Polskę ze Stolicą św. Piotra''.

Po 125 latach niewoli, Polska odzyskała niepodległość 11 listopada 1918 roku. Stolica Apostolska darząc szczerą nienawiścią Józefa Piłsudskiego, znacznie później niż państwa zachodnie uznała ''de iure'' odrodzoną Polskę, a mianowicie dopiero 30 marca 1919 roku.

Jeszcze bohaterska Warszawa broniła się, a już 13 września 1939, biskup śląski, Stanisław Adamski, wydał do swoich parafian odezwę w języku niemieckim: ''Mili chrześcijanie! Współpracujcie uczciwie z władzami niemieckimi. Dopilnujcie jak dobrzy chrześcijanie i obywatele wszystkich ustaw i rozporządzeń niemieckich władz wojskowych i cywilnych. Zajmijcie się spokojnie waszą pracą domową. Ufajcie bezwzględnie organom mianowanym w waszej gminie przez władze niemieckie''. Aby Niemcy docenili jego gorliwość, Adamski zniósł liturgię, kazania oraz śpiewy w języku polskim. Nawoływał też do podpisywania volkslisty.

Warto dodać, że podczas powstania kościuszkowskiego powstańcy powiesili biskupa Kossakowskiego ludzie zlinczowali biskupa Massalskiego i powiesili na lejcach końskich(przed tym ?narobił w gacie? ze strach), a prymas(brat króla) arcybiskup Michał Poniatowski, popełnił samobójstwo ze strachu, bo przed jego oknami powstańcy budowali dla niego szubienicę. Podczas zaborów księża głosili z ambon, aby naród podporządkował się zaborcom.

Rola kościoła w rozbiorach: Poniatowski błagał o pomoc Kościół, który miał świetne relacje ze wszystkimi sąsiadami Rzeczypospolitej. Nuncjusz Garampi odpowiedział mu: ?Gdybym zaprotestował, rozgniewałbym i obraził dwór wiedeński?. Gdy cesarzowa Maria Teresa zwróciła się do papieża Klemensa XIV z wątpliwościami moralnymi co do rozbioru, ?Ojciec Święty, któremu Polacy zawsze ślepo wierzyli, pośpieszył jej odpowiedzieć, w imieniu nieba i ziemi, że inwazja i rozbiór były nie tylko właściwe politycznie, ale i w interesie religii"(wg Lelewela). Papież Pius VI dał Rosji zielone światło do rozbioru Polski, kierując 24.02.1792 r. brewe dziękczynne do Katarzyny II, w którym nazwał ją "heroiną stulecia" i sławił jej podboje. Wśród nich wymienił I rozbiór Polski. Papież dążył też do wciągnięcia Rosji do wojny z rewolucją francuską. Nikt nie idzie na wojnę bez nadziei zdobyczy, najlepiej terytorialnych. Papież dał carycy jasny sygnał, że zapłaty należy szukać w Polsce. Toteż za 3 miesiące Rosja, pewna swego, uderzyła na Polskę. Pius VI pobłogosławił targowicę, ?aby stworzenie konfederacji stało się początkiem spokojności i szczęścia Rzeczypospolitej?. Nuncjusz Saluzzo namawiał króla do przystąpienia do targowicy. Nic dziwnego, że wielu biskupów działało wśród targowickich zdrajców. Kapelanem był biskup Sierakowski; przywódcą na Litwie ? Kossakowski; Skarszewski zwolnił Polaków z przysięgi na wierność Konstytucji 3 maja; biskup Okęcki listem pasterskim zarządził modły o powodzenie targowicy i został cenzorem wydawnictw; działali bp. Massalski i Adam Naruszewicz. Wdzięczna targowica przywróciła Kościołowi majątki, cenzurę wydawnictw i zwróciła oświatę. Tenże nuncjusz Saluzzo czynił starania o wysłanie polskiej kawalerii narodowej na wojnę z rewolucyjną Francją!
Jednego takiego szmaciaka już beatyfikował Wojtyła - Jozafata Kocyłowskiego, we Lwowie w 2001r. On to po ataku III Rzeszy na ZSRR wziął udział w powitaniu w dniu 10 lipca 1941 Wehrmachtu, który zajął Przemyśl, a 4 lipca 1943 roku w Przemyślu odprawił mszę św. dla ochotników, wstępujących do 14 Dywizji Grenadierów SS. Potem długo otrzymywał kontakty z ounowcami i upowcami, za co mu podziękowało po wojnie polskie UB i doprowadziło do zesłania go do odpowiedniego ośrodka dla takich jak on.
Z Szeptyckim na razie nic nie wiadomo, próbowano trzy razy go 'uświęcić', ale zawsze pojawiały się pewne przeszkody, najwidoczniej za dużo jeszcze jego zdjęć pod swastykami i listów się zachowało, więc w przyszłości kto wie co będzie.

Bujak dostał Order Orła Białego za rozwijanie kultury chrześcijańskiej (czytaj katolickiej) w Polsce. Wymiękam. Powinien jakiś order dostać ale od Watykanu a nie od Polski. No chyba, że rozwijałby kulturę polską w Watykanie. Szczyt hipokryzji. Typ dostaje order za rozwijanie interesów kościoła, który był przeciw Konstytucji 3 Maja, bo nakładała obowiązki na ten kościół, podatki i obowiązki mające na celu ratowanie Polski i Litwy. A jego przedstawiciele brali srebrniki rosyjskie, aż Kościuszko musiał paru z tych przedstawicieli powywieszać. Szczyt hipokryzji

@ boruta. Dla mnie rocznica uchwalenia Konstytucji 3-Maja ma jedynie wartość historyczną, a co potem się działo świadczy o tym, że kościół nigdy nie był za polskością tych ziem. Natomiast ustanowienia święta w dniu 3 maja zakrawa na kpinę z Polaków ze strony kościoła.

Po uchwaleniu konstytucji i w czasie jej ustanawiania kościół czynnie się jej przeciwstawiał i robił wszystko aby do jej uchwalenia nie dopuścić. Łatwiej jest doić zacofany ludek bez wszelkiego rodzaju postępowych posunięć. Biskupi i papież pisali listy w których nakłaniano królów z państw ościennych do zbrojnej interwenci i zakończenia tego co się w Polsce działo. To za ich namową caryca Katarzyna najechała Polskę ,a efektem był jej rozbiór. Dlaczego się o tym nie mówi głośno ,a kościołowi przypisuje się wkład w ustanowienie konstytucji. Na domiar wszystkiego kościół chcąc zamaskować swój rzeczywisty stosunek do konstytucji 3-go Maja, bezczelnie w dniu 3 maja ustanowił święto Maryi królowej Polski!