Jak zostać pracownikiem Unii?

- Jak zostaliście pracownikami Komisji Europejskiej?

Bartek Balcerzyk.: - Po maturze studiowałem za granicą. Skończyłem prawo w Niemczech. Znajomość języka bardzo mi pomogła podczas egzaminu rekrutacyjnego do pracy w Komisji. Powtarzaliśmy uczniom, aby korzystali podczas studiów z możliwości wyjazdów do innych krajów, bo to nie tylko pomaga w nauce języka, ale też niezwykle poszerza horyzonty.

Filip Skawiński.: - Gdy w 1997 roku zdałem maturę, przewidywałem, że kiedy skończę studia, to może będziemy wstępować do Unii i będą poszukiwani Polacy do pracy w Brukseli. Ukończyłem politologię na UJ, uczyłem się francuskiego, pojechałem na wymianę studencką, po studiach otrzymałem od rządu francuskiego stypendium na studiowanie tam prawa UE. Po powrocie zrobiłem doktorat z politologii i zdałem - nie od razu - egzamin rekrutacyjny.

- Czym zajmujecie się w Komisji?

B.B.: - Mieszkam w Brukseli, pracuję w dyrekcji ochrony środowiska i zajmuję się chemikaliami i związanymi z tym aktami prawnymi, a także negocjacjami w tym właśnie zakresie z państwami, które kandydują do Unii.

F.S.: - Pracuję w Warszawie i zajmuję się ogólnie rzecz biorąc tłumaczeniem ludziom w Brukseli polskiego stanowiska w różnych sprawach, również politycznych, typu wybory czy rezygnacja któregoś ministra. Takie sprawy nie są obojętne dla Komisji. Przygotowuję też taki skrót informacyjny dla komisarzy przyjeżdżających do Polski. Przed negocjacjami w jakichś sprawach przedstawiam wcześniej polskie stanowisko.

- Pracujecie w Komisji Europejskiej i po latach przyjechaliście do szkoły, której jesteście absolwentami - Liceum Ogólnokształcącego im. Balzera - aby...

F. S.: - W Brukseli mamy czasem poczucie, że obywatele niekoniecznie rozumieją to, że Unia Europejska jest potrzebna, jakie podejmuje działania. Próbujemy to wyjaśniać na każdym kroku. Najlepszym sposobem są takie spotkania z młodzieżą, kiedy zwykły człowiek przyjeżdża i opowiada o Unii. My na dodatek uczęszczaliśmy do tej właśnie szkoły, więc być może trochę łatwiej nam dotrzeć do młodzieży.

B. B.: - W czasie tych spotkań często pojawiały się sformułowania, że Unia coś narzuciła, Unia o czymś zdecydowała. Chcieliśmy pokazać, że ta Unia, jej urzędnicy, to ludzie, którzy wcześniej chodzili do tej właśnie szkoły i przez to możemy przybliżyć młodzieży Unię Europejską i całą jej ideę. Spotykaliśmy się głównie z klasami maturalnymi i jedną klasą drugą. Uczniowie pytali o naukę języków, studiowanie za granicą.

- Jaki stosunek ma podhalańska młodzież do UE. Sceptyczny czy entuzjastyczny?

F.S.: - Pojawiały się pojedyncze głosy sceptyczne. Były też osoby, które interesowały się Unią i dużo o niej wiedziały. Zdecydowana większość uczniów nie jest uprzedzona do Unii, ale nie jest też nią zachwycona, bo mało o niej wie. To, że podróżujemy bez granic, że płacimy mniej za rozmowy telefoniczne, że możemy studiować w innych krajach jest dla nich oczywiste, bo w takiej rzeczywistości dorastali.

- Poruszaliście też temat obecnego kryzysu Unii i sytuacji w Grecji?

F.S.: - Osoba uprzedzona do Unii mówiła, że to dowód na to, iż pomysł na Unię był zły. Moim zdaniem kryzys w Grecji pokazuje tylko tyle, że popełniono błędy. Więcej było głosów pochlebnych na temat Unii. Pokazywaliśmy, jak wiele Polska skorzystała na Unii, na jej funduszach. Mieliśmy listę kilkunastu małopolskich projektów, finansowanych właśnie z Unii. Reklamowanie wspólnoty w Polsce nie jest trudne, wiem, że nasi koledzy w niektórych krajach mieli trudniejsze zadanie.

B.B.: - Cały projekt, w ramach którego przyjechaliśmy do Zakopanego, nazywa się \"Back to school\" (Powrót do szkoły). Jest on realizowany co roku, z tym że kraj, który obejmuje prezydencję, jest w tej kwestii zwykle szczególnie aktywny i w tym roku 200 osób z Polski wróciło do swoich szkół.

- A jakie waszym zdaniem są największe osiągnięcia związane z UE?

BB.: - To, że w Europie nie ma wojen, jest faktem, o którym na co dzień zapominamy. To, że mamy Unię i wszelkie tarcia, problemy można rozwiązywać przy stole, to niesamowite osiągnięcie, oprócz szeregu udogodnień gospodarczych. Trzeba pamiętać, że żadne państwo, które przystąpiło do Unii, na tym nie straciło.

FS.: - Najważniejsze osiągnięcia związane są z funduszami, z których Polska korzysta. Poza tym istnienie wspólnego rynku - przywozimy produkt kupiony za granicą i nie przychodzi nam do głowy, żeby ktoś żądał od nas jakiegoś cła. Czy fakt, że możemy studiować lub pracować w innym kraju. Każdy kraj europejski osobno jest mały, a cała UE razem to największy blok gospodarczy na świecie.

pp