Droga prywatna

Józef Hamburger wspomina, że 12 lat trwała walka o odzyskanie niewielkiej działki w centrum Suchej Beskidzkiej. Teraz drugie tyle walczy z miastem o dzierżawę. Choć początkowo wydaje się, że obie strony proponują podobną stawkę, to miasto chce ją liczyć za miesiąc, a Hamburger - za dzień.

Kiedyś tu był niewielki dom, w którym mieszkała jego babcia. W latach 70. władza zarekwirowała wszystko na potrzeby parkingu i placu targowego. Domek został wyburzony, a ogródek pokryła warstwa asfaltu.

Mieszkający w Radomiu Józef Hamburger z ojcem zaczęli się domagać unieważnienia umowy wywłaszczenia. Udało się, bo prawnicy wyszukali kruczek, że decyzja administrowana została skierowana do babci, a nie jej syna, który wówczas już był właścicielem nieruchomości. Nie zaproponowano też mienia zastępczego, co było wymogiem ówczesnych przepisów. W 1998 roku decyzję o unieważnieniu wydał prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast. Trzy lata trwała formalność, czyli wpis do księgi wieczystej. W 2001 roku Jan Hamburger stał się właścicielem działki. We wtorki, gdy w Suchej jest jarmark, udostępnia plac pod stragany, a w pozostałe dni prowadzi parking. I to jest jego główne źródło utrzymania.

Problemem jednak okazuje się 85-metrowy fragment działki Hamburgera, przez który przebiega ulica Nieszczyńskiej. Jak przekonuje właściciel, teraz toczy się walka o ponowne wywłaszczenie. - Jestem w fazie gorączkowej obrony. Nie wyobrażam sobie, by w wolnej Polsce obywatel mógł zostać wywłaszczony po raz drugi z tej samej działki! - żali się.

Patowa sytuacja trwa od 2 lat. Gmina posiada drogę, której nie może wyremontować, bo przebiega przez prywatną działkę, właściciel - teren, którego nie może użytkować. Wydawać by się mogło, że sprawa jest oczywista - miasto powinno wykupić lub wydzierżawić sporny kawałek. Tu jedna pojawia się problem oczekiwań.

Burmistrz Stanisław Lichosyt proponuje stawkę niespełna 5 zł za m kw. miesięcznie. To - jak podkreśla - najwyższa cena, jaką miasto płaci za dzierżawę gruntu. Tymczasem Józef Hamburger proponuje stawkę, która obowiązuje przy pobieraniu we wtorki opłaty targowej.

- Jeśli burmistrz zbiera z tego samego terenu po 4 zł, to nie może być inaczej. A w pozostałe dni stawka może być do negocjacji i zaproponowałem po 1 zł dziennie - podkreśla. - Ale burmistrz po prostu szuka pretekstu, by powiedzieć, że zaproponował mi sprzedaż, dzierżawę, zamianę, a ja wszystko odrzuciłem, więc trzeba mnie wywłaszczyć. Wszystkie jego warunki mają służyć jednemu - by nie zostały spełnione.

Zdaniem burmistrza, stawiane przez Hamburgera warunki są wygórowane i nie do przyjęcia dla miasta. - Pierwsza z jego propozycji to było 81 zł za m kw. miesięcznie, a w ogrzewanym pasażu handlowym stawka to 25-30 zł! Teraz nieco spuścił nieco z tonu, ale i tak to za dużo. Zresztą to byłby precedens, by dzierżawić drogę. Mogłaby się posypać lawina żądań od innych osób. A z czego mielibyśmy to płacić? Trzeba by podnieść podatki - przekonuje Lichosyt.

Po odrzuceniu propozycji zamiany na inną działkę i wykupu terenu miasto, może przystąpić do wywłaszczenia gruntu w ramach specustawy. Daje to samorządowi możliwość przejęcia terenu, poprowadzenia inwestycji, a właściciel otrzymałby odszkodowanie po cenie rynkowej. Mógłby się od niego odwołać, jednak to nie wstrzymałoby inwestycji. Okazją do tego może być planowany remont ul. Nieszczyńskiej.

Hamburger przekonuje jednak, że propozycja zamiany była niekorzystna, bo burmistrz chciał zamienić działkę na podobną, ale leżącą w pobliżu torów kolejowych. Cena, jaką miasto proponuje za wykup, czyli 100-150 zł, za metr również nie jest satysfakcjonująca.

- Przedstawiając burmistrzowi propozycję dzierżawy, wytrąciłem mu z ręki możliwość skorzystania ze specustawy. Przecież można z niej skorzystać dopiero po wyczerpaniu wszystkich innych możliwości - zaznacza.

Hamburger grozi, że jeśli nie będzie kompromisu, zabetonuje w drodze słupki.

- Jakie szanse ma zwykły obywatel w starciu z władzą? - pyta retorycznie. - Co ja mogę? Tylko apelować do świata o pomoc. On może mnie zniszczyć finansowo, uniemożliwić prowadzenie działalności. Ale czy w normalnym kraju jest to możliwe? Boli, że w dzisiejszej Polsce muszę bronić swojej własności przed władzą, która teoretycznie powinna mi służyć.

Burmistrz przekonuje, że kompromis polega na ustępstwach obu stron, a nie przyjęciu wygórowanych żądań. I przyznaje, że jeśli nie dojdzie do porozumienia, wystąpi do starosty o wywłaszczenie.

Józef Figura